Η κλεψύδρα είναι αμείλικτη !!

• Καθοριστικής σημασίας για τα κυριαρχικά μας δικαιώματα οι όποιες αποφάσεις ληφθούν μέχρι τον Απρίλιο
• Εννέα μήνες μετά τις εκλογές η Ελλάδα υποχρεώνεται όχι μόνον να βιώσει μια σχεδόν βέβαιη χρεοκοπία αλλά και να βαδίσει στο μονοπάτι μιας αμείλικτης και ολικής ανθρωπιστικής καταστροφής




O λόγος για τα τρία κουρασμένα παλικάρια της πολιτικής, τα οποία δεν αντιλαμβάνονται την κρισιμότητα των περιστάσεων και συνεχίζουν να συμπεριφέρονται ωσάν... ο χρόνος της θητείας τους στη διακυβέρνηση της χώρας τούς επιτρέπει να πειραματίζονται και πέραν του προσεχούς Απριλίου.

Η Νέα Δημοκρατία, το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ είχαν μια μοναδική ευκαιρία να οδηγήσουν την Ελλάδα σε ασφαλές λιμάνι και την έχασαν ανεπιστρεπτί.

Κόμματα νωχελικά, χωρίς φρέσκιες ιδέες, νόμισαν ότι με πολιτικούς ελιγμούς και παλαιοκομματικά τερτίπια, το οποία ενίοτε αγγίζουν τα όρια της αντισυνταγματικότητας, θα κατάφερναν -για μία ακόμη φορά- να κρατηθούν στην εξουσία, παρά τις καταστροφικές συνέπειες που η αμετροεπής πολιτική τους επιφυλάσσει για τη χώρα.

Στις τελευταίες εκλογές ο ελληνικός λαός, εκτιμώντας την κρισιμότητα της κατάστασης, τους έδωσε μια ευκαιρία να δείξουν τις ικανότητές τους στον δύσκολο στίβο της εφαρμοσμένης πολιτικής. Απέτυχαν παταγωδώς.

Αναμφίβολα τη χρονική εκείνη στιγμή η χώρα βρισκόταν ένα βήμα προ της χρεοκοπίας και της πλήρους απαξίωσης του τραπεζικού της συστήματος.

Εννέα μήνες μετά η Ελλάδα υποχρεώνεται όχι μόνον να βιώσει μια σχεδόν βέβαιη χρεοκοπία αλλά ταυτόχρονα να βαδίσει στο μονοπάτι μιας αμείλικτης και ολικής ανθρωπιστικής καταστροφής.

Φόρος αίματος

Αυτό που πέτυχε η κυβέρνηση ήταν ίσως μια προσωρινή αναστολή πλήρους χρεοκοπίας του τραπεζικού συστήματος, πληρώνοντας, όμως, βαρύτατο φόρο... αίματος στον τομέα της κοινωνικής συνοχής και των ελευθεριών του ελληνικού λαού.

Οι εκσυγχρονιστικοί μηχανισμοί, οι οποίοι δρουν στη χώρα από την εποχή του Κώστα Σημίτη, την εποχή όπου η Ελλάδα -κατά τη θεωρία του ίδιου- είχε μπει στον «σκληρό πυρήνα των ισχυρών χωρών της Ευρώπης», δεν έπαψαν ποτέ να καθοδηγούν και να επιβάλλουν τις απόψεις τους στις κυβερνήσεις που διαδέχθηκαν τον «χαρισματικό» εκείνον άνδρα της εποχής των Ιμίων και του μεταπρατικού συστήματος της Ευρωζώνης.

Παρά τις όποιες αντιδράσεις του Κώστα Καραμανλή και τις χαλαρές του προσπάθειες απεξάρτησης από τον θανατηφόρο εναγκαλισμό του Βερολίνου, και όχι μόνον, οι δυνάμεις των εκσυγχρονιστών κατάφεραν τελικά να επικρατήσουν, στέλνοντας στα αζήτητα τον Μακεδόνα πολιτικό.

Ταυτόχρονα, και χωρίς σοβαρές προσπάθειες, κατάφεραν να εκθέσουν ανεπανόρθωτα τον γόνο μιας άλλης πολιτικής οικογένειας, ο οποίος λόγω απειρίας και πολιτικοοικονομικής βουλιμίας, στην προσπάθεια του να εξυπηρετεί ταυτόχρονα τα συμφέροντα Βερολίνου και Ουάσινγκτον, κατέληξε, σαν στημένη λεμονόκουπα, να περιφέρεται ανά την υφήλιο.

Αντιλαϊκή πολιτική

Αυτές οι ίδιες δυνάμεις, σήμερα, υπερασπιζόμενες τα συμφέροντα των διεθνών τοκογλύφων, επιβάλλουν στην τωρινή κυβέρνηση μια αντιλαϊκή πολιτική.

Μια πολιτική, η οποία όχι μόνον μειώνει μισθούς και συντάξεις και δεν τολμά να θέσει θέμα για το κατάπτυστο «ιδιώνυμο λάθος». Όχι μόνον απεργάζεται ανιστόρητες υποχωρήσεις έναντι της Άγκυρας. Όχι μόνο απαξιεί το δικαιώματα του έθνους των Ελλήνων στα κοιτάσματα των θαλασσών του και αφήνει στα σκαριά και αναξιοποίητα ελληνικά υποβρύχια και πολεμικά σκάφη. Όχι μόνον σκοτώνει τα όνειρα και τις ελπίδες δυο τουλάχιστον γενεών Ελλήνων, αλλά έχει το θράσος να συμπεριφέρεται βίαια σε διαμαρτυρόμενους αγρότες και Έλληνες οικογενειάρχες που το μόνο αίτημα τους είναι το δικαίωμα στην εργασία στην ίδια τους τη χώρα.

Ο χρόνος τελειώνει

Τώρα, όμως, που ο χρόνος στην κλεψύδρα τελειώνει, τώρα που η Ελλάδα -με την καθοδήγηση των εκσυγχρονιστικών της κύκλων- βρίσκεται στην τελική φάση του βασανισμού της και που τα ψέματα τελείωσαν και οι διεθνείς τοκογλύφοι απαιτούν πλέον τίτλους ιδιοκτησίας επί της ελληνικής γης, τώρα τα πράγματα αγριεύουν και οι όποιες αποφάσεις ληφθούν μέχρι τον προσεχή Απρίλιο θα είναι καθοριστικής σημασίας για το έθνος μας και το κυριαρχικά του δικαιώματα.

Και επειδή η κλεψύδρα του χρόνου είναι αμείλικτη επιβάλλεται σε όλες τις πατριωτικές δυνάμεις της χώρας, σε όποιο πολιτικό χώρο και αν ανήκουν, μέσα από εκλογές να πουν το μεγάλο ΟΧΙ στους βιαστές του ελληνικού λαού και στους ντόπιους μεταπράτες της διαφθοράς και της υποτέλειας.

Κουρασμένα παλικάρια…

Για τα κουρασμένα παλικάρια της συγκυβέρνησης, από εδώ και πέρα, οι οιωνοί είναι δυσμενείς. Το πολιτικό τους μέλλον ζοφερό και οι προοπτικές επιβίωσης, κάτω από τις συνθήκες των γνωστών Μνημονίων, μηδενικές.

Από την άλλη μεριά, η μείζων αντιπολίτευση, πιασμένη στον ιστό της αράχνης που η ίδια μέσα από ένα πολύπλοκο σύστημα συνιστωσών ύφανε τα τελευταία χρόνια, αδυνατεί να αρθρώσει κυβερνητικό λόγο και ως εκ τούτου απεμπολεί τις οποίες δυνατότητες δημιουργίας συνεργασιών για τη διεκδίκηση της εξουσίας.

Κάτω από αυτές τις συνθήκες και προ του υπαρκτού κίνδυνου επιβολής στη χώρα μας του ρόλου ενός κρατικού μορφώματος «φόρου υποτελούς» σε οποιαδήποτε κεντρική ή περιφερειακή δύναμη θα πρέπει να βρει τον λαό στις επάλξεις, έτοιμο να αντιδράσει.

Η πρόσφατη εξωτερική πολιτική υποτέλειας της Ελλάδος, η οποία άρχισε με την επίσκεψη του κ. Σαμαρά στο Κατάρ και συνεχίζεται με την προσεχή επίσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού στην Άγκυρα, προμηνύει οδυνηρές εξελίξεις για τη χώρα μας, ικανοποιώντας απόλυτα τους εμπνευστές του δόγματος Νταβούτογλου, περί επικυριαρχίας ενός σουνητικού τόξου στη Βαλκανική.